Bawię się jak dziecko - Cezary Dubiel | TTT 013

Z Cezarym Dubielem - fotografikiem, diaporamistą, surrealistą i komentatorem świata - rozmawiamy między innymi o tym, jak fotografia pokazuje świat, o surrealizmie otaczającej rzeczywistości, czym jest diaporama, o uczeniu się na własnych błędach, co jest potrzebne do kreacji, o ludziach mających fioła i dlaczego nie każdy musi go lubić.

O czym mówi wystawa “Nasze czasy”, i jak to się stało, że zawisła w Galerii Saskiej w Lublinie? Do czego ma uwagi Autor i w jaki sposób wybierał prace do wystawy? Jak ma się wykształcenie i wykonywany zawód do twórczości artystycznej? Skąd wzięła się fotografia w życiu Cezarego i jakie miejsce ma historia militarna w jego twórczości?

Czym jest diaporama, jak powstaje, jakie ma cechy i jakie wyjątkowe środki wyrazu wykorzystuje? Czym różni się od filmu i pokazu slajdów? Jaką rolę odgrywa w niej ścieżka dźwiękowa? O diaporamie, która została włączona do kolekcji najlepszych diaporam świata Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej i wynikłych z tego sukcesach na salonach fotograficznych całego świata.

O ewolucji twórczości fotograficznej, miejscu kreacji, tworzeniu nowych bytów i robieniu tego, na co ma się ochotę. O sięgających dzieciństwa inspiracjach malarstwem Dalego i emocjach z tym związanymi. Dlaczego Cezary nie fotografuje zachodów słońca ani chmurek. Skąd wzięły się montaże, jaka była rola przypadku, lenistwa i potrzeby opowiadania historii.

O roli symboliki i ulubionych symbolach używanych w montażach. Jak sfotografować statek od spodu i dlaczego warto być z ludźmi, którzy mają jakiegoś hopla. O surrealizmie zakorzenionym w rzeczywistości i twórczości, która jest odpowiedzią na to, co dzieje się wokół nas. Jakie są reakcje odbiorców, jaka jest rola krytyka i recenzenta oraz czym grozi wyróżnianie się?

O stawianiu sobie coraz wyższych wymagań, standardów i celów, o ich realizacji oraz rozwoju mentalnym. O potrzebie zauważania własnych błędów i poprawiania ich. Czym różnią się emocje z ciemni fotograficznej od emocji podczas tworzenia montaży oraz o fotografowaniu pod kątem montaży.

Czy Cezary jest nałogowcem, czy miewa wątpliwości dotyczące własnej twórczości? O byciu prawdziwym amatorem - w sensie miłośnikiem - fotografii. O pokorze wobec starych mistrzów i uczeniu się od nich. Czego fotograf może nauczyć się z malarstwa Beksińskiego i dlaczego warto iść pod prąd?

Cezary Dubiel zaprasza do siebie:

Facebook: Cezary Dubiel Photography

Picsell: Cezary Dubiel

Nagranie zrealizowano dzięki uprzejmości i pomocy Centrum Spotkania Kultur w Lublinie

Dołącz do grupy społeczności TTT na Facebooku

Muzyka: Golden Sunrise, I Am Your Clothes, Josh Woodward